Po co fabuła w grywalizacji?

Bo dobra historia potrafi zaangażować bardziej niż jakiekolwiek przypomnienie z Outlooka.

Fabularna warstwa platformy to coś znacznie więcej niż ładna otoczka. To mechanizm, który buduje emocje, ciekawość, poczucie sensu. Dzięki fabule użytkownik nie tylko „realizuje zadania”, ale przeżywa przygodę, nawet jeśli tematem jest compliance, BHP albo onboarding.

Dwa cele, dwie strategie

Fabuły mogą działać na dwa sposoby:

• Odrywają od codzienności – pozwalają wejść w świat misji kosmicznych, podróży po kontynentach czy futurystycznych miast. To pomaga zdjąć presję z procesu nauki i zbudować dystans do biurowej rutyny.

• Zakotwiczają naukę w realiach firmy – fabuły hybrydowe (np. oparte o zdjęcia biura, hali produkcyjnej czy placu budowy) osadzają zadania w kontekście organizacji. Dzięki temu użytkownik czuje, że treści są szyte na miarę, a nie skopiowane z gotowego szablonu.

Edukacja, która zostaje na długo

Dlaczego pamiętasz, czym jest mitochondrium? Prawdopodobnie nie dlatego, że czytałeś definicję – ale dlatego, że oglądałeś „Było sobie życie”. Fabuła działa właśnie w ten sposób – upraszcza trudne treści, opowiadając je przez emocje, obrazy, metafory. Zamiast wykładu, historia. Zamiast listy zadań, misja do wykonania.

Przykłady z życia (i platformy)

Na naszej platformie fabuła może przyjąć różne formy:

• gotowe światy (kosmos, podróż po Europie, budowa miasta, podróż po 7 kontynentach),

• przerobione zdjęcia środowisk pracy (np. huty czy biura klienta),

• indywidualne fabuły projektowane od zera.

Wszystko po to, by uczestnik nie „odbębniał” szkolenia, tylko z ciekawością czekał na kolejny odcinek.

Fabuła to nie dodatek. To warunek zaangażowania.

Bez historii wiele osób nawet nie podejdzie do zadania. Z historią są w stanie uczyć się rzeczy, które wcześniej wydawały się zbyt trudne, nudne albo niepotrzebne. To dlatego fabuła jest jednym z najmocniejszych mechanizmów grywalizacji.